Θα βάψω τις πατούσες μου
στα κόκκινα με χέννα
σαν πυρκαγιά να καίγομαι
σαν έρχομαι σε σένα.

Θα βρω της Τύρου τις βαφές
την πορφυρή τη σκόνη,
θα πάρω χρώμα άλικο
απ’ του Χριστού τη ζωνη.

Ρούχο, ρούχο, αχ κόκκινό μου ρούχο
κρύψε, κρύψε τις πληγές τις χίλιες που `χω.

Θα στρώσω το κρεβάτι μου
με τρυφερό ροδάμι
για να κυλάει το δάκρυ μου
σαν κόκκινο ποτάμι.

Θα βάλω ρούχο πορφυρό
κι ούτε που θα το νιώσεις
το αίμα το αρχοντικό
όταν θα με πληγώσεις.

Ρούχο, ρούχο, αχ κόκκινό μου ρούχο
κρύψε, κρύψε τις πληγές τις χίλιες που `χω.