Σε λυπάμαι
γιατί ποτέ σου δε θα μάθεις ν’ αγαπάς
και μες το ψέμα τη ζωή σου θα σκορπάς
σε λυπάμαι

Σε λυπάμαι
γιατί στο τέλος η χαμένη θά `σαι συ
κι αν κάτι αγάπησες κι αυτό θα σε μισεί
σε λυπάμαι

Σε λυπάμαι

Κάποια μέρα σ’ αδιέξοδο θα φτάσεις
κι όλα αυτά που δεν εκτίμησες θα χάσεις
θα πονέσεις μα στο πλάι σου δε θά `μαι
σε λυπάμαι, σε λυπάμαι
σε λυπάμαι, σε λυπάμαι

Σε λυπάμαι
γιατί θα τρέχεις απ’ τις τύψεις να σωθείς
και στο λαβύρινθο του πόνου θα βρεθείς
σε λυπάμαι

Σε λυπάμαι
γιατί στα δύσκολα θα μείνεις μοναχή
και κάθε λάθος σου θα γίνει ενοχή
σε λυπάμαι

Σε λυπάμαι

{Κάποια μέρα σ’ αδιέξοδο θα φτάσεις
κι όλα αυτά που δεν εκτίμησες θα χάσεις
θα πονέσεις μα στο πλάι σου δε θά `μαι
σε λυπάμαι, σε λυπάμαι } Χ2

Σε λυπάμαι, σε λυπάμαι