Δάκρυ η μοναξιά μέσα μου κυλάει χρόνο μου ζητάει
Λείπεις εσύ, γίνεται νύχτα η μέρα
κι η ζωή μου παραπέρα στον αέρα

Απ’ το πάντα ως το ποτέ
Απ’ το όχι ως το ναι
η απόσταση μικρή
όσο μια αναπνοή
Θα κερδίσω ή θα χαθώ
θα σε έχω μόνο εγώ
Θα πονάω, θα γελάω
Θα αγαπάω, θα μισώ
Θα μεθάω, θα ξεσπάω
κι ας μην είσαι εδώ
Για σένα θα ζω

Όνειρα μικρά που έκανα με σένα μένουν προδωμένα
Χίλιες πληγές μες στιη σωπή μου μετράω
το μηδέν προσπερνάω, που να πάω