Ποτό, τσιγάρο, παρτιτούρες σε σωρό
σ’ ένα κόσμο από έβενο,
με μορφή αποκαμμένη σ’ έμπνευση παραδομένη
ψάχνεις τον καινούργιο το ρυθμό,
μα η έμπνευσή σου ήταν πάντα λιγοστή
δίχως χάρη Θεϊκή,
σαπουνόπερες, καντάδες που ακούνε οι κυράδες
ύπνο για να έχουν ελαφρύ.

Νότες ψυχοφθόρες οι χαμένες ώρες
κι άτεχνα στιχάκια για την αγορά,
ό, τι η ψυχή δεν έχει στο χρόνο δεν αντέχει
και είναι η λύση απλή, να καταναλωθεί.

Καλύτερα στη γη απάνω να πατάς
και να μη χειροκροτάς,
ξεπλυμένη η ζωή μας, τα τραγούδια κι οι καημοί μας
γίναν σαν τ’ απορρυπαντικά.

Νότες ψυχοφθόρες οι χαμένες ώρες
κι άτεχνα στιχάκια για την αγορά,
ό, τι η ψυχή δεν έχει στο χρόνο δεν αντέχει
και είναι η λύση απλή, να καταναλωθεί.