Πόσο άλλαξε, Μαρία, η αγάπη σου
κι η δική μας η ζωή.
Μ’ άλλα όνειρα ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου
κι άλλα βλέπεις το πρωί.

Τώρα βλέπω μ’ απορία
πόσο άλλαξες Μαρία, πόσο άλλαξες.

Πόσο άλλαξες Μαρία, με κοιτάς μ’ αδιαφορία
και δεν ξέρω την αιτία που σε χάνω τελικά.
Πόσο άλλαξες Μαρία, τη δική μας ιστορία,
την γκρεμίζεις μ’ ευκολία και πουλάς τα υλικά.

Κάπου βρίσκεσαι Μαρία, κάπου χάνεσαι
κι έτσι χάνομαι κι εγώ.
Και το νιώθω σαν και πριν πως δε μ’ αισθάνεσαι
και μ’ αφήνεις να πονώ.

Τώρα βλέπω μ’ απορία
πόσο άλλαξες Μαρία, πόσο άλλαξες.

Πόσο άλλαξες Μαρία, με κοιτάς μ’ αδιαφορία
και δεν ξέρω την αιτία που σε χάνω τελικά.
Πόσο άλλαξες Μαρία, τη δική μας ιστορία,
την γκρεμίζεις μ’ ευκολία και πουλάς τα υλικά.