Βλέπω άδικα πως σ’ αγαπώ
βλέπω άδικα καρδιοχτυπώ
γι’ αυτό θέλω να ξεχάσω
θέλω να σε λησμονήσω
κι από σένα να λησμονηθώ.

Δεν αντέχω πια
να ζω κοντά σου σαν σκιά
μα όσο κι αν πονώ
θα βρω τον δρόμο μου κι εγώ.

Γι’ αυτό θέλω να ξεχάσω
θέλω να σε λησμονήσω
κι από σένα να λησμονηθώ.

Μες στα μάτια πια δε με κοιτάς
μ’ αποφεύγεις και μ’ αντιμιλάς
η καρδιά σου με τρομάζει
η αγωνία με ταράζει
υποψιάζομαι πως μ’ απατάς.

Δεν αντέχω πια να ζω
κοντά σου σαν σκιά
μα μόνη σου ζητάς
σ’ άλλη αγκαλιά για να με πας.

Η καρδιά σου με τρομάζει
η αγωνία με ταράζει
υποψιάζομαι πως μ’ απατάς.