Γυάλινα τα λόγια μου γι’ αυτό και σπάσανε
γυάλινα τα χέρια που μ’ αγκαλιάσανε
μάτωσαν τα χέρια μου που μ’ αγκαλιάσανε
μάτωσαν τα ρούχα που με φορέσανε
στενά ήταν τα χρόνια δε με χωρέσανε
γι αυτό οι αμαρτίες με συγχωρέσανε.

Γυάλινη αγάπη ζωή μου έταξες
ποτήρι στο τσιμέντο μετά με πέταξες,
γυάλινος ο δρόμος που με περπάτησες
ράγισε το χώμα εκεί που μ’ άφησες
πόνεσε το χώμα εσύ δε δάκρυσες.

Γυάλινο πουλάκι καρδιά φτερούγισες
σπάσαν τα φτερά σου κι όσα τραγούδησες
γυάλινο κλειδάκι ζωή μου κράτησες
έσπασε στην πόρτα κι απ’ έξω μ’ άφησες
κόπηκε στη μέση κι απ’ έξω μ’ άφησες.