Δεν ήξερες, δε ρώταγες
προτού τ’ αποφασίσεις
προτού καούν τα κάρβουνα
έπρεπε να μιλήσεις.

Δεν ήξερες, δε ρώταγες
τι θέλεις από `μένα
τώρα μαζί μ’ εσένανε
πλερώνω τα σπασμένα.

Δεν ήξερες, δε ρώταγες
τώρα καλά να πάθεις
γιατί αν δεν πάθεις φίλε μου
ποτέ σου δε θα μάθεις.

Μη με κοιτάς, μη με ρωτάς
εγώ τι να σου λέω
εσύ με βλέπεις και γελάς
κι εγώ κρυφά σου κλαίω.