Σου στέλνω γράμμα μ’ ένα μπουκάλι
το κύμα φτάνει ως το κεφάλι
άλλη μια εικόνα τόσο οικία
τρέμουν τ’ αστέρια στην τρικυμία

Θάλασσα μέσα μου φουσκώνει κύμα
κι εσύ δε μου δείχνεις μιαν ακτή
πάλεψα χρόνια τις φουρτούνες σου μα
έχω κουραστεί

Σου στέλνω κράχτη ένα κοχύλι
να σου μηνύσει τώρα στο δείλι
πως αν στον πάτο τώρα βουλιάζω
είναι που βράζω μα δε φωνάζω

Θάλασσα μέσα μου φουσκώνει κύμα
κι εσύ δε μου δείχνεις μιαν ακτή
πάλεψα χρόνια τις φουρτούνες σου μα
έχω κουραστεί

Θάλασσα μέσα μου φουσκώνει κύμα
κι εσύ δε μου δείχνεις μιαν ακτή
πάλεψα χρόνια τις φουρτούνες σου μα
έχω κουραστεί

Πουθενά εσύ
Πουθενά εσύ
Πουθενά εσύ...