Αυγουστιάτικη είσαι φωτιά
πυροτέχνημα έχω καρδιά
και φοβάμαι...
Μια σπίθα πιο κοντά
θα γίνουν αστεράκια οι δισταγμοί.

Διψασμένες φευγάτες ματιές
στην ψυχή μου φωτίζουν γωνιές
δε φοβάμαι...
Έχεις γίνει άνεμος
στο δάσος μου το φλογισμένο.

Καις όσες έχω ενοχές
στου έρωτα σου τις φωτιές
είμαι εγώ αλλού
κι εσύ φυλακή στη ζωή σου την άδεια, ναι

Καις όσες έχω ενοχές
που σε θέλω και με θες
άλλο δεν μπορώ
τα όνειρα να `ναι δραπέτες τα βράδια

Δεν μπορείς, δεν μπορώ να μη σ `αγαπώ
Μες το γέλιο σου κάνω βαρκάδα
πήγαινε με απόψε αγκαλιά να δω
σινεμά με μια πορτοκαλάδα
Δεν μπορείς, δεν μπορώ άλλο τον καιρό
να περνάει χωρίς το φιλί σου
Δεν μπορείς, δεν μπορώ, δεν μπορούμε....

Φτάνει...

Απ `τα λόγια σου κλείνομαι εδώ
ένα πέρασμα ψάχνω κρυφό, στο άγγιγμα σου
Είσαι ότι μου `λειψε και ότι μ `έχει πλημμυρίσει

Και όσες έχω ενοχές
στου έρωτα σου τις φωτιές
είμαι εγώ αλλού
κι εσύ φυλακή στη ζωή σου την άδεια, ναι

Καις όσες έχω ενοχές
που σε θέλω και με θες
άλλο δεν μπορώ
τα όνειρα να `ναι δραπέτες τα βράδια

Δεν μπορείς, δεν μπορώ να μη σ `αγαπώ
Μες το γέλιο σου κάνω βαρκάδα
πήγαινε με απόψε αγκαλιά να δω
σινεμά με μια πορτοκαλάδα
Δεν μπορείς, δεν μπορώ άλλο τον καιρό
να περνάει χωρίς το φιλί σου
Δεν μπορείς, δεν μπορώ, δεν μπορούμε....