Μια καινούρια χρονιά
για κοίτα σε λίγο φωτίζει
στέλνει στο χθες τα παλιά
βαλίτσα σε πόρτα που τρίζει.

Μαζεύω από κάτω την άχνη
τι θέλει η καρδιά και τι ψάχνει
αυτή τη φορά θα το βρει.
Μαζεύω από κάτω την άχνη
κι αρχίζει η καρδιά μου να φτιάχνει
καρδούλες σε άσπρο χαρτί.

Δυο χιλιάδες εννιά
αντίο σου λέω και γεια
τις πίκρες θα ρίξω στα κύματα
κι όταν θα πέσει η αυλαία
θα αλλάξω μπαλκόνι και θέα
μια νέα αρχή, νέα βήματα .

Ένα καινούριο φιλί
να μπει απ’το τζάμι γυρεύει
και το κρυμμένο φλουρί
να πέσει στα δύο παλεύει.

Μαζεύω από κάτω την άχνη...

Δυο χιλιάδες εννιά...