Ήμουν εγώ ένα παιδί
που Χάρο δε φοβόμουν
και με την άδικη ζωή
στα ίσα τσακωνόμουν!

Εγώ που ήμουν σταυραϊτός,
που ήμουν κυπαρίσσι,
κάποιας αγάπης ο καημός
και της καρδιάς μου ο στεναγμός
στα δυο μ’ έχει τσακίσει.

Τώρα γυρνώ στα καπηλειά
για να ξεχνώ τον πόνο!
Κι αν έρθ’ ο Χάρος μια βραδιά,
μαζί του δε μαλώνω.

Εγώ που ήμουν σταυραϊτός,
που ήμουν κυπαρίσσι,
κάποιας αγάπης ο καημός
και της καρδιάς μου ο στεναγμός
στα δυο μ’ έχει τσακίσει.