Σου δανείζω τον πλανήτη
κι όταν πίσω στον ζητώ,
μου τον έχεις καταντήσει
σα λιωμένο παγωτό.

Από πού να ξεκινήσω,
για την τρύπα τι να πω ;
Πώς να σου το εξηγήσω,
όζον σαν το τρυπητό !

Αφού δε θέλεις το κακό μας,
τον πλανήτη μη γερνάς !
Το μέλλον το δικό μας
γιατί μας το χαλάς ;

Σου έδωσα πλανήτη
αλλού κρύο, αλλού ζεστό !
Τον κατάντησες τι λύπη
θερμοκήπιο σωστό.

Πανοπλία της η γη
την ατμόσφαιρα φορά.
Την έχουνε τρυπήσει
κανείς δεν την πονά.

Αφού δε θέλεις το κακό μας
τον πλανήτη μη γερνάς !
Το μέλλον το δικό μας
γιατί μας το χαλάς ;