Κεμεντζέ μ’ τσαλά τσαλά, αν `κι παίεις καλά καλά
κρούγω κα, τσακώνω σε, κάθουμαι και κλαίγω σε

Την κουτσήν θ’ αντρίζν’ ατέν `κι έχνε να φορίζν’ ατέν
'κι επορούν πεντ’ εξ’ νομάτ, κα για να καθίζν’ ατέν

Το φέσι μ’ σο γιαν απάν το πισκίλτιν κείται απάν
τ’ έμορφα τα κορτσόπα σκοτούνταν σ’ εμέν απάν