Ένα φανάρι και λίγο φως
μεγάλη η νύχτα και ο καημός,
βροχή στα μάτια, χιόνια στα μαλλιά,
στάζει φαρμάκι μες στην καρδιά.

Δεν μπορεί πια να δροσίσει
το καμίνι της καρδιάς,
σκόρπια φύλλα να μαζέψει
που τα πήρε ο βοριάς.

Μια οπτασία μες στην ματιά
έρχεται κάπου απ’ τα παλιά,
πίκρα στα χείλη κι ένας λυγμός
όπου κι αν πάει παντού χαμός.

Δεν μπορεί πια να δροσίσει
το καμίνι της καρδιάς,
σκόρπια φύλλα να μαζέψει
που τα πήρε ο βοριάς.