Στην άσεμνη αυτή φωτογραφία που δειλά
στον δρόμο, ο αστυνόμος να μη δει, πουλήθηκε,
στην πορνικήν αυτήν φωτογραφία
πώς βρέθηκε τέτοιο ένα πρόσωπο
του ονείρου, εδώ πώς βρέθηκες εσύ;

Ποιος ξέρει τι ξευτελισμένη, πρόστυχη ζωή θα ζεις,
τι απαίσιο θά `ταν το περιβάλλον
όταν θα στάθηκες να σε φωτογραφήσουν,
τι ποταπή ψυχή θα είν’ η δική σου;

Μα μ’ όλα αυτά, και πιότερα, για μένα μένεις
το πρόσωπο του ονείρου κι η μορφή
για ελληνική ηδονή πλασμένη και δοσμένη
έτσι για μένα μένεις και σε λέγ’ η ποίησίς μου.