Κουράστηκα πιά, δεν μπορώ
Μαύρισε η ψυχή μου
Ούτε ένα φως στη στράτα μου
Χαράμισα τα νιάτα μου
Στην άσωτη ζωή μου.

Τα ξενύχτια κι η άσωτη ζωή μου
Στον γκρεμό με φτάσανε
Και οι όμορφες αγάπες
Τη ζωή μου κάψανε.

Τα χάδια μου και τα φιλιά
Μ’ αγάπη τα σκορπούσα
Μα δεν το βάζει ανθρώπου νους
Σε τι ανθρώπους αδειανούς
Έπεφτα και πονούσα.

Τα ξενύχτια κι η άσωτη ζωή μου
Στον γκρεμό με φτάσανε
Και οι όμορφες αγάπες
Τη ζωή μου κάψανε.