Μέσα σε δάσος
καμένο και ξερό
ο κότσυφας μου ζήτησε
μια λύση να του βρω.

Του πρότεινα λοιπόν
να κάνει ησυχία,
να μην κελαηδά,
να κάνει απεργία.

Ο κότσυφας το είπε
σ` όλα τα πουλιά
και η σιωπή απλώθηκε
σ` όλα τα κλαδιά.

Κανένα πουλάκι
δεν κελαηδούσε,
αυτή η απεργία
πολύ θα διαρκούσε.

Παράξενο τοπίο,
μαύρο και βουβό
όλοι πόσο τρομάξαν
χωρίς κελαηδητό.

Μόνο αν φυτέψετε
το δάσος μας ξανά
εμείς θα κελαηδήσουμε
είπαν τα πουλιά.

Τη λύση μας την έδωσαν
και πάλι τα παιδιά
αναδάσωση μαζί
φωνάζαν δυνατά.

Μικρά δεντράκια πήρανε
και φύτεψαν εκεί
ζωή ξανά στο δάσος
πρέπει να φανεί.

Ο κότσυφας με βρήκε
και μου είπε να σου πω
το κόλπο σου πως έπιασε
πολύ σ` ευχαριστώ.

Και τότε για δώρο
όλα τα πουλιά
μου χάρισαν τραγούδια
μεσ` απ` την καρδιά.