Νταλγκάς στα τούρκικα θα πει
το κύμα της θαλάσσης.
Μεσ’ στο νταλγκά μου θα πνιγώ αμάν, αμάν
Γλυκά αν μου γελάσεις.

Αντιπαλεύω κύματα
του πάθους, μανιασμένα.
Μα η πυξίδα της καρδιάς – αμάν, αμάν,
μού δείχνει πάντα εσένα.

Πού έχει λιμάνι υπήνεμο
χωρίς νταλγκάδες πες μου,
να βρω κι εγώ μια μυστική μικρή γωνιά,
να γιάνω τις πληγές μου.