Αλί μου οϊμένα, τάλαινα,
παγκάκιστη η μοίρα,
διπλός ο φόνος των παιδιών,
τριπλή κι η συμφορά μου.

Διπλά, τριπλά, σκληρά χτυπά
του Οιδίποδα η κατάρα,
τον οίκο των Λαυδακιδών
μ’ αφανισμό ταράζει.