Σε βρίσκω κρυφά
σ’ απίθανα μέρη
κανείς δεν το ξέρει
κανείς δε ρωτά

Μας κρυφακούν
τα φύλλα του θάμνου
σαν τ’ άστρα από πάνου
γυμνούς μας θωρούν

Το ρίγος φρουρός
μιας άχρηστης δίνης
η λήθη της μνήμης
γλυκός τιμωρός

Σπατάλη ομορφιάς
λέξεων σπατάλη
στης νύχτας τη ζάλη
κινήσεις φωτιάς

Στον άνεμο στέλνω ρίμες ερώτων
άναρθρων φωνηέντων ανθρώπων
παίζω κρυφτό με ήχους και λέξεις
χίλια ουρλαχτά έχω. Ποιο θες να διαλέξεις ;

Στοργή με απειλή
γυαλίζουν οι δρόμοι
το κύμα φουσκώνει
μαχαίρι φιλί

Αχ παιδική μου
ώριμη μούσα
καρδιοχτυπούσα
όταν φτάσαμε εκεί

Στον άνεμο στέλνω, ρίμες ερώτων
άναρθρων φωνηέντων ανθρώπων
στραβώνω ψυχές μπροστά σου τις νύχτες
παραμορφώνω ζωής λεπτοδείκτες