Λες πως θα τα καταφέρεις μόνος
να προσέχεις δύσκολος ο δρόμος
άιντε κι όσοι κρατάνε τα κλειδιά
έχουν εχθρό τη μοναξιά.

Να προσέχεις, να προσέχεις
να περνάς για να μας βλέπεις
κάπου θα `σαι τώρα και θ’ ακούς
τώρα που ορίζεις κεραυνούς.

Είδα ένα φίλο χθες το βράδυ
μ’ άσπρο μαντήλι στο σκοτάδι
άιντε μέσα στους κήπους του μυαλού
ο τελευταίος του χορού.

Λες πως τις αντίθετες πορείες
γράφουν όσοι πλάθουν ιστορίες
στις μέσα σελίδες του κορμιού
άιντε ξεκίνα για τ’ αλλού.