Με θεούς και με δαιμόνια πάλεψες ξανά
αχ αυτό το Εγώ σου αιώνια θα σε τυραννά
πάλι από την τρέλα έξω πέσαν οι ζαριές
εγώ σου ανοίγω πόρτες, μα εσύ το φεύγα θες
Και της τύχης τα παιχνίδια θέλουν τακτική
άμα λάθη κάνεις ίδια φτου κι απ’ την αρχή
μα στο ζάρι όταν θέλεις να ‘σαι νικητής
εφτά φορές αν πέσεις οχτώ να σηκωθείς

Μην το παιδεύεις και πολύ με τη φιλοσοφία
άκου και μια συμβουλή από κάποια κυρία
το τάβλι θέλει υπομονή και η ζωή αμαρτία

Είναι η ζωή παρτίδα δίχως τελειωμό
που σ’ αντίπαλα στασίδια βλέπεις εαυτό
μην ξεχνιέσαι όταν τάχα παίζεις πλακωτό
αν σου πιάσουνε τη μάνα το έχασες διπλό

Μην το παιδεύεις και πολύ με τη φιλοσοφία
άκου και μια συμβουλή από κάποια κυρία
το τάβλι θέλει υπομονή και η ζωή αμαρτία