|
Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Οι συγκρούσεις καταλήξανε σε αφασία
κι αν σας πω το χρονικό αυτής της συμπλοκής
θα `ναι σαν απάνω σε ξυράφι ακροβασία
στο δημόσιο ετούτο τσίρκο των αισθημάτων και της πολιτικής
Γιατί φορώντας τα καλά της η εξουσία
και προβάλλοντας ηγέτες super star
θα δοκιμάσει πρώτα να σε μπάσει στη δική της συνωμοσία
ή αλλιώτικα φιλαράκο μου ρεμάλι, σ’ ένα μπαρ
Χρεωμένη έτσι λοιπόν της ζωής μας η εταιρεία
η ακρίβεια, η μόδα, να κι ο πληθωρισμός
σαν ένα φράγμα να υπάρχει μεταξύ μας στην επικοινωνία
κι είναι αόρατος στα χέρια μας ο μοχλός
Η βαριά που μας αρρωσταίνει επιδημία
κινητήρας και δικλείδα ασφαλής
οι οργανώσεις πρώτα απ’ όλα, τα πορνό και κάτι σωματεία
κι ένας ήχος με μηνύματα από δίσκο δήθεν διαυγής
Τούτη `δω λοιπόν η γενιά χαντακωμένη
κουβαλώντας πλήγματα συντριπτικά
μες στην άσφαλτο που ορμάει φρενιασμένη
και ζητάει να αυτοκτονήσει ομαδικά
Μα οι ήρωές της που ήτανε φτιαγμένοι
σε χαρτί και πλαστελίνη μυθική
επιστρέφουν τώρα πάλι λέω ξαναγεννημένοι
αλλά με νυστέρι και τομή καισαρική
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 7758 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|