Μια καθέτως, μια στα πλάγια, άσχημα μου φέρεσαι,
και σε δυο τετραγωνάκια πια δε συμμαζεύεσαι,
μια το ένα, μια το άλλο, δεν μπορώ, τ’ ομολογώ,
η ζωή μου έχει γίνει άλυτο σταυρόλεξο.

Θα σε βγάλω απ’ την καρδιά μου αφού πια δε μ’ αγαπάς,
οριζοντίως περισσεύεις και καθέτως δε χωράς,
οριζοντίως περισσεύεις και καθέτως δε χωράς.

Αν ποτέ θ’ αποφασίσω και δεχτώ να ξαναρθείς,
από σένα θα ζητήσω μια λεξούλα να μου βρεις,
πέντε γράμματα, μια λέξη, κι είναι κι ουσιαστικό,
αν αυτό θα μου το δώσεις, τότε μόνο θα δεχτώ.

Θα σε βγάλω απ’ την καρδιά μου αφού πια δε μ’ αγαπάς,
οριζοντίως περισσεύεις και καθέτως δε χωράς,
οριζοντίως περισσεύεις και καθέτως δε χωράς.