Με λεν’ αλήτη και μπεκρή
κι αν με πικραίνουνε δε νοιάζονται για μένα,
μα εγώ από τούτη τη ζωή
πήρα τις πίκρες μα δεν πίκρανα κανένα.

Αφήστε με να ζω στη μοναξιά μου
κι αν είμαι αλήτης και μπεκρής, δικαίωμά μου.

Με λεν’ αλήτη και μπεκρή
μ’ αν δεν τα πιω τον πόνο πώς να ξεγελάσω,
τις ατυχίες της ζωής
αν δεν απλώσει το μυαλό πώς να ξεχάσω.

Αφήστε με να ζω στη μοναξιά μου
κι αν είμαι αλήτης και μπεκρής, δικαίωμά μου.