Βλέπω μπροστά μα πάω πίσω.
Τα μπαρ κομμένα, ξενύχτια τέρμα.

Η πανοπλία του μυαλού μου έχει χαλάσει,
έχει γι’ ασπίδα ένα διάτρητο κουρέλι.
Όσο της φεύγεις τόσο τρέχει να σε φτάσει
κι όσο σε χάνει τόσο πιο πολύ σε θέλει.

Βλέπω μακριά μα βρίσκω τοίχο
Τα μπαρ κομμένα, παιχνίδια τέρμα.

Η πανοπλία του μυαλού μου έχει χαλάσει,
έχει γι’ ασπίδα ένα διάτρητο κουρέλι.
Όσο της φεύγεις τόσο τρέχει να σε φτάσει
κι όσο σε χάνει τόσο πιο πολύ σε θέλει.