Δυστυχισμένα κορμιά
που προδοθήκατε κι εσείς απ’ την αγάπη,
έρχομαι κι εγώ μαζί σας.

Γιατί κάψαν κι εμένα τη δική μου τη ζωή,
όπως κάψανε και τη δική σας.

Η κακιά μου η μοίρα μ’ έναν τρόπο σκληρό,
μου `χει διώξει αυτόν που αγαπώ,
στεναχώρια και θλίψη μου τρυπούν την ψυχή
απ’ την ώρα που έχει χαθεί.

Είναι δράμα μεγάλο ν’ αγαπάς τόσο πολύ
και στο τέλος να έχεις προδοθεί.

Μου `χει στοιχίσει πολύ
και απορώ, μες στη ζωή μου πως κρατιέμαι,
είναι ο καημός μεγάλος.

Την αγάπη που είχα και τη λάτρευα πιστά
να τη χαίρεται τώρα ένας άλλος.