Θέλω νά `ρθει το βράδυ, να σε βρω στο ουίσκυ,
στον καπνό του τσιγάρου, σ’ όλα αυτά που χωράς.
Στην ταινία που βλέπω, στη ζωή που επιβλέπω,
και στο φως που δε σβήνω, για να σ’ έχω κοντά.
Στην πληγή που πονάει, που εσένα ζητάει,
που εσένα φωνάζει, να ακούσεις ξανά.
Όλα αυτά σου χρεώνω, για ν’ αντέχω τον χρόνο,
που περνάει και εσύ μένεις συνεχώς μακριά.
Κ ι αν μοιράζεις τα χάδια, για τα άδεια σου βράδια,
κι αν κανένας δε φταίει, τότε τι θα μου πεις.
Όλα αυτά σου χρεώνω, για να κλέβω απ’ τον πόνο,
για να ζω μέχρι νά `ρθεις να με βρεις να σε δω.
Κι αν δεν ξέρεις ποιος χάνει, η σταγόνα στο τζάμι,
είναι δάκρυ που τρέχει και για σένα κυλά.
Θέλω νά `ρθει το βράδυ, να ζηλέψω το χάδι,
που αλλού θα χαρίσεις, που αλλού θα το πας.
Το χορό που χορεύεις, το φιλί που ξοδεύεις,
και το λάθος που κάνεις, και που πάλι αγαπάς.
Ό,τι εσύ αναπνέεις, τη ζωή που εμπνέεις,
τατουάζ στο κορμί μου που για σένα μιλά.
Όλα αυτά σου χρεώνω, για ν’ αντέχω τον χρόνο,
που περνάει και εσύ μένεις συνεχώς μακριά.
Κ ι αν μοιράζεις τα χάδια, για τα άδεια σου βράδια,
κι αν κανένας δε φταίει, τότε τι θα μου πεις.
Όλα αυτά σου χρεώνω, για να κλέβω απ’ τον πόνο,
για να ζω μέχρι νά `ρθεις να με βρεις να σε δω.
Κι αν δεν ξέρεις ποιος χάνει, η σταγόνα στο τζάμι,
είναι δάκρυ που τρέχει και για σένα κυλά.