Σ’ ένα μπουκάλι το κερί
και το κρεβάτι δίχως στρώμα
κι έτσι που πάνε οι καιροί,
καν’ το σταυρό σου Θοδωρή,
μη δεις χειρότερα ακόμα.

Κάτσε στην άκρη της γωνιάς
και τις χαρές σου μέτρα,
θα δεις ποιος είναι ο ντουνιάς
και η ζωή η ψεύτρα.

Η νύχτα είναι παγερή
κι έχει πεθάνει το φεγγάρι
κι όσο υπάρχει το κερί,
καν’ το σταυρό σου Θοδωρή,
η νύχτα έχει άλλη χάρη.

Κάτσε στην άκρη της γωνιάς
και τις χαρές σου μέτρα,
θα δεις ποιος είναι ο ντουνιάς
και η ζωή η ψεύτρα.