Καταραμένη θάλασσα.

Καταραμένη θάλασσα και κύμα αφρισμένο,
την πιο μεγάλη μου χαρά την έχεις κάνει συμφορά,
αχ, κι απ’ τον καημό πεθαίνω, κι απ’ τον καημό πεθαίνω,

Καταραμένη θάλασσα.
έχεις καρδιά μπαμπέσα,
ακόμα και η γαλήνη σου
κρύβει το Χάρο μέσα,
ακόμα και η γαλήνη σου
κρύβει το Χάρο μέσα.

Ένα παιδί στον κόσμο αυτό μου είχε μείνει μόνο
μα μου το στέρησες κι αυτό και τώρα πώς να γιατρευτώ,
αχ, απ’ το μεγάλο πόνο, απ’ το μεγάλο πόνο.

Καταραμένη θάλασσα.
έχεις καρδιά μπαμπέσα,
ακόμα και η γαλήνη σου
κρύβει το Χάρο μέσα,
ακόμα και η γαλήνη σου
κρύβει το Χάρο μέσα.

Πόσες μανούλες πλήρωσαν τον άγριο θυμό σου,
βαρειά φαρμακωθήκανε και μαυροφορεθήκανε,
αχ, απ’ τ’ αλμυρό νερό σου, απ’ τ’ αλμυρό νερό σου.

Καταραμένη θάλασσα.
έχεις καρδιά μπαμπέσα,
ακόμα και η γαλήνη σου
κρύβει το Χάρο μέσα,
ακόμα και η γαλήνη σου
κρύβει το Χάρο μέσα.