Θα `ρθει καιρός να νιώσεις συνείδηση βαρειά
κι όλα θα τα πληρώσεις, αδίστακτη καρδιά,
για τα αμαρτήματά σου θα κατακρίνεσαι
και τότε, θεατρίνα, να υποκρίνεσαι.

Χλωμό το πρόσωπό σου
θα `ναι στον προβολέα,
κι αν βρεις τον άνθρωπό σου,
θα κλείνει, θα κλείνει, θα κλείνει η αυλαία.

Θα `ρθει καιρός να κλάψεις αχάριστη ψυχή
και στον τρελό σου ρόλο, να παίζεις μοναχή,
σκιές και εφιάλτες θα σε τρομάζουνε
και "κλάψε θεατρίνα" θα σου φωνάζουνε.

Χλωμό το πρόσωπό σου
θα `ναι στον προβολέα,
κι αν βρεις τον άνθρωπό σου,
θα κλείνει, θα κλείνει, θα κλείνει η αυλαία,
κι αν βρεις τον άνθρωπό σου,
θα κλείνει, θα κλείνει, θα κλείνει η αυλαία.