Αρμυρό νερό λαθραία ελπίδα
γλώσσα μου βαριά σαν αλυσίδα
Και για πού τραβώ, για ποιο γκρεμό
για ποια πατρίδα;

Και μένουμε κοιτάζοντας να φεύγει σαν μπαλόνι
ζωή που δε μας άξιζε και που δε μας σηκώνει
και ξέφυγ` απ` το χέρι μας κι εκεί ψηλά ανεβαίνει
ζωή που μας βαρέθηκε και δε μας περιμένει.

Σίδερο και βράχος και αγιάζι
σφίγγει το σεντόνι και πλαγιάζει
Να ο ουρανός ο γαλανός
που σου ταιριάζει !

Και μένουμε κοιτάζοντας να φεύγει σαν μπαλόνι
ζωή που δε μας άξιζε και που δε μας σηκώνει
και ξέφυγ` απ` το χέρι μας κι εκεί ψηλά ανεβαίνει
ζωή που μας βαρέθηκε και δε μας περιμένει.