Αυτή η στιγμή, αυτό το φως
αυτή η ζωή, αυτό το ως...
που δε το ξέρω
Αυτό το γέλιο
αυτό το βλέμμα
αυτή η σιωπή, αυτό είμαι εγώ
φοβάμαι ελπίζω και δε διαφέρω.

Γελάω πολύ, παθαίνω πλάκα
μ’ένα φιλί στ’ αλήθεια πώς
μ’αυτά και μ’ άλλα
θα καταφέρω να το δεχτώ
πως είμαι κάτι περαστικό.

Μα ό,τι κι αν είμαι
ό, τι κι αν ήμουν, ό,τι κι αν γίνω
μια χούφτα αγάπης
θέλω πάντα να σου δίνω
που δεν τελειώνει
δε λυπάται
δε φοβίζει
μια χούφτα αγάπης να γινόμουν
κι όσο αξίζει ναι,
κι όσο αξίζει.

Αυτοί οι παλμοί
αυτό το φως
είναι ό,τι ξέρω, είναι ο Θεός
κυματισμός ωκεανού σε μια ριπή.