Φόρα τα ρούχα τα παλιά σου,
γίνε ο εαυτός σου μια φορά.
Άναψ’ τα φώτα της καρδιά σου, ναι
πέτα τα μαύρα σου γυαλιά.

Μπορεί κι όλα να φτιάξουνε, μπορεί,
μπορεί να φύγει η νύχτα κι η σιωπή,
μια όμορφη ανατολή να ξαναβγεί.

Κι αν όλα χάσαν τ’ όνομά τους
κι αν όλα αλλάξαν ξαφνικά.
Κοίτα, μη σέρνεις τη ζωή σου, ναι
μην την πετάς πιο χαμηλά.

Μπορεί κι όλα να φτιάξουνε, μπορεί,
μπορεί να φύγει η νύχτα κι η σιωπή,
μια όμορφη ανατολή να ξαναβγεί.