Ένα βλέμμα, σιωπή που οδηγεί,
μες στο σκοτάδι, ομιλίες χωρίς φωνή.
Σαν πεταλούδα, χαρά κυριεύει.
Μια κίνηση, με μια αφορμή,
ψάχνει να βρει σημείο για τροφή.
Μα αχόρταγα όσο κι αν πάρει,
σαν ναρκωτικό που το τραβάει.
Ύστερα αγωνιά, χωρίς αντοχή,
κι ύστερα χάνεται, σε μια στιγμή.
Σαν μια γλυκάδα, σαν χαραυγή,
παίρνει την καρδιά και τη μαγεύει...