Δεν μπορώ να κάτσω πια
με μια πέτρινη καρδιά
κάλλιο να σε στερηθώ
παρά δίπλα σου να ζω
κι άδικα να σ’ αγαπώ.

Κλαίω που φεύγω από σένα
μα είναι κρίμα και για μένα
ν’ αγαπάω στα χαμένα
αφού αξίζω πιο πολύ ν’ αγαπηθώ.

Θα πονέσω δεν το κρύβω
όμως πρέπει και να φύγω,
ίσως έτσι λίγο λίγο
σ’ άλλη αγκαλιά με το καιρό να ξεχαστώ.
δεν μπορώ να κάτσω πια
με μια πέτρινη καρδιά.

Δεν μπορώ να κάτσω πια
με μια πέτρινη καρδιά
ταπεινώθηκα πολύ
ν’ αγαπώ δεν ωφελεί
μια καρδιά που αδιαφορεί.