Εικοσάχρονο αγόρι στα Πετράλωνα
με τους φίλους μου τις μάντρες εσκαρφάλωνα,
τα κορίτσια δέκα δέκα κυνηγούσαμε
και δεν ξέραμε, απ’ όλες, ποια αγαπούσαμε.

Πιο καλά να `μαστε νέοι και μπατίρηδες
παρά τώρα παντρεμένοι, νοικοκύρηδες,
παρά τώρα παντρεμένοι, νοικοκύρηδες,
πιο καλά να `μαστε νέοι και μπατίρηδες.

Μ’ ένα δίφραγκο στην τσέπη αλωνίζαμε,
αγαπούσαμε για λίγο και χωρίζαμε,
μα κι εμείς όπως κι οι άλλοι δε γλιτώσαμε,
ήρθε η ώρα και τη νύφη την πληρώσαμε.

Πιο καλά να `μαστε νέοι και μπατίρηδες
παρά τώρα παντρεμένοι, νοικοκύρηδες,
παρά τώρα παντρεμένοι, νοικοκύρηδες,
πιο καλά να `μαστε νέοι και μπατίρηδες.