Γυναίκα μου,
ακούω το ταξίδι σου στο αίμα μου,
ακούω να περπατάς μες στην ψυχή μου,
μονάκριβη εικόνα μες στο βλέμμα μου,
γυναίκα μου, γυναίκα μου, ζωή μου.

Και μόνο που αγκαλιάζω το κορμί σου,
και μόνο που ακούω τη φωνή σου
την ώρα που μου λες "είμαι δική σου"
πεθαίνω.
Σε σένα όλοι οι δρόμοι με γυρνάνε,
εσένα κουβαλάω όπου να `μαι,
στα χέρια σου μονάχα δε φοβάμαι,
γυναίκα μου.

Γυναίκα μου,
μεθάω όταν πίνω την ανάσα σου,
σαν νιώθω τα μαλλιά σου πάνωθέ μου.
Για μένα θυσιάζεις κάθε έννοια σου,
γυναίκα μου, γυναίκα μου, άνθρωπέ μου.