Αυτά που τόσο αγάπησα
μα τ’ άφησα ορφανά
γίναν πουλιά και πέταξαν
στα χαμηλά και στα ψηλά
στα χαμηλά και στα ψηλά

Στα χαμηλά και στα ψηλά
στο νότο μα και στο βορρά
τα π’ αγαπώ σκορπίσανε
και φύγανε και πάνε

Τα βράδια ράβω τα φτερά
με τ’ άστρα μάτια άγρυπνα
και τα βουνά χέρια ανοιχτά
να πάω να τ’ ανταμώσω
να πάω να τ’ ανταμώσω

Οι πόθοι μου είναι παιδιά
που περιμένουν χάδι
στην αγκαλιά τους με πονούν
σαν το πικρό αγκάθι
σαν το πικρό αγκάθι

Στα χαμηλά και στα ψηλά
στο νότο μα και στο βορρά
τα π’ αγαπώ σκορπίσανε
και φύγανε και πάνε

Τα βράδια ράβω τα φτερά
με τ’ άστρα μάτια άγρυπνα
και τα βουνά χέρια ανοιχτά
να πάω να τ’ ανταμώσω
να πάω να τ’ ανταμώσω.