Οι αλυσίδες σφίξανε
στου έρωτα τους αγώνες.
Ποιος δικαστής και ποιος ληστής
ορίζει τους κανόνες;

Στου κόσμου το κελί
πού να βρω ένα φιλί
το πρόστιμό μου να πληρώσω
κι απ’ τα δεσμά σου να γλιτώσω;

Οι αλυσίδες γίνανε
βροχή και καταιγίδες,
κι εσύ, βρε άπονη καρδιά,
ακόμα δεν τις είδες.

Στου κόσμου το κελί
πού να βρω ένα φιλί
το πρόστιμό μου να πληρώσω
κι απ’ τα δεσμά σου να γλιτώσω;