Τα μάτια μου, αδερφέ μου, για σένα
πόσο κλάψανε
και πήρανε τους μεγάλους τους δρόμους
και σε ψάξανε.

Αχ και να γινότανε να ’ρχόσουν,
αχ και να το μπόραγες!
Ν’ άναβαν τα φώτα κι η καρδιά σου
όλους να μας χώραγες, ω!

Τα μάτια μου, αδερφέ μου, για σένα
πόσο κλάψανε
και φύτρωσαν κυπαρίσσια, αδερφέ μου,
όπου στάξανε.

Αχ και να γινότανε να ’ρχόσουν,
αχ και να το μπόραγες!
Ν’ άναβαν τα φώτα κι η καρδιά σου
όλους να μας χώραγες, ω!

Τα μάτια μου, αδερφέ μου, για σένα
πόσο κλάψανε
και πήρανε τους μεγάλους τους δρόμους
και σε ψάξανε.