Εγώ για χρόνια δεν είπα ούτε λέξη,
εγώ για χρόνια περνούσα φριχτά
κι εσύ πάντα γυρνούσες στις έξι
μα εγώ τα μάτια τα είχα κλειστά,
εγώ κρυβόμουν σχεδόν στη σκιά σου,
εγώ φοβόμουν την κάθε στιγμή
κι εσύ με νεύρα να θες τα δικά σου
και να με πνίγουν τα βράδια οι λυγμοί.

Πρέπει τώρα ν’ αντιδράσω,
δεν αντέχω θα ξεσπάσω,
δεν μπορώ ν’ αλλάξω γνώμη,
πάψε να ζητάς συγγνώμη.

Γιατί να υποχωρώ και να συγχωρώ
ό, τι κάνεις κι ό,τι λες,
γιατί να υποχωρώ και να ανεχτώ
τόσες συμβουλές,
γιατί να υποχωρώ λες και δεν μπορώ
να σε διώξω τελικά,
γιατί να υποχωρώ, φεύγω από `δω,
δεν αντέχω πια.

Εγώ για χρόνια να υπάρχω για σένα,
εγώ για χρόνια να κλαίω φριχτά
κι εσύ να βρίζεις για όλα εμένα
κι εγώ να βλέπω τα λάθη σωστά.

Πρέπει τώρα ν’ αντιδράσω,
δεν αντέχω θα ξεσπάσω,
δεν μπορώ ν’ αλλάξω γνώμη,
πάψε να ζητάς συγγνώμη.

Γιατί να υποχωρώ και να συγχωρώ
ό, τι κάνεις κι ό,τι λες,
γιατί να υποχωρώ και να ανεχτώ
τόσες συμβουλές,
γιατί να υποχωρώ λες και δεν μπορώ
να σε διώξω τελικά,
γιατί να υποχωρώ, φεύγω από `δω,
δεν αντέχω πια.