Μεταξωτά τα ρούχα σου
κι ανάλαφρη η καρδούλα σου,
γυρνάς και στροβιλίζεσαι,
στον άνεμο σκορπίζεσαι.

Μετάξι είναι το βλέμμα σου
κι ασήκωτο το ψέμα σου,
σαν το μετάξι σχίστηκα,
στα βράχια σου τσακίστηκα.

Μεταξωτά τα χείλη σου
κι αέρας στο μαντήλι σου,
σαν τον καπνό τυλίγεσαι,
μιλάς κι εξαφανίζεσαι.

Μετάξι είναι το βλέμμα σου
κι ασήκωτο το ψέμα σου,
σαν το μετάξι σχίστηκα,
στα βράχια σου τσακίστηκα.

Μεταξωτό το χάδι σου
κι αερικό η αγάπη σου,
πετάς κι εγώ που σέρνομαι
με άλυτο πόνο δένομαι.

Μετάξι είναι το βλέμμα σου
κι ασήκωτο το ψέμα σου,
σαν το μετάξι σχίστηκα,
στα βράχια σου τσακίστηκα.