Για σένανε παράτησα τα πάντα στη ζωή μου,
τον άντρα μου, το σπίτι μου και τ’ άμοιρο παιδί μου,
τον άντρα μου, το σπίτι μου και τ’ άμοιρο παιδί μου.

Κακούργε, τύραννε, σκληρέ,
σ’ αρέσει να με τυραννάς,
εγώ πονώ κι εσύ γελάς,
γιατί, γιατί δεν με πονάς,
εγώ πονώ κι εσύ γελάς,
γιατί, γιατί δεν με πονάς.

Κακούργα μάνα έγινα για τη δική σου αγάπη,
και όμως, 'σύ μου φέρνεσαι με απονιά, σατράπη,
και όμως, 'σύ μου φέρνεσαι με απονιά, σατράπη.

Κακούργε, τύραννε, σκληρέ,
σ’ αρέσει να με τυραννάς,
εγώ πονώ κι εσύ γελάς,
γιατί, γιατί δεν με πονάς,
εγώ πονώ κι εσύ γελάς,
γιατί, γιατί δεν με πονάς.

Τ' αμάρτημα που έκανα μου πνίγει την ψυχή μου,
μ' αρνήθηκε, με μίσησε κι αυτό πια το παιδί μου,
μ' αρνήθηκε, με μίσησε κι αυτό πια το παιδί μου.

Κακούργε, τύραννε, σκληρέ,
σ’ αρέσει να με τυραννάς,
εγώ πονώ κι εσύ γελάς,
γιατί, γιατί δεν με πονάς,
εγώ πονώ κι εσύ γελάς,
γιατί, γιατί δεν με πονάς.