Έχεις μικρή μου μια καρδιά
για πείσματα πλασμένη
και την ζωή μου κόλαση
την έχεις καμωμένη.

Αφού με μένα δεν μπορείς
χαρά να θεμελιώσεις,
δε θα μπορέσεις στη ζωή
ποτέ χαρά να νιώσεις.

Γιατρούς δε θέλει ο πόνος μου,
βοτάνια δε χωρούνε,
μόνο δυο μάτια π’ αγαπώ,
αυτά με κυβερνούνε.