Πονώ και πόνο δε γροικώ
γιατί πονώ για σένα
μόνο πονώ γιατί θωρώ
πως δεν πονείς για μένα.

Έφταιξα που σ’ αγάπησα
με όση δύναμη `χα
και την καρδιά μου εμάρανες
και κλαίω μέρα νύχτα .

Καημένη Νικοτιναρέ,
καημένοι Κεφαλάδες,
που βγαίνουν οι κοπέλες σας
χυτές σαν τσι λαμπάδες.