Βήμα στο βήμα περπατώ
στο σπίτι σου να φτάσω,
σφιχτά στα χείλη μου κρατώ
φιλί να σε κεράσω.

Σε είδα κι αναστήθηκα,
καρδιά μου πως θ’ αντέξω;
σαν κυπαρίσσι στήθηκα
στην πόρτα σου απ’ έξω.

Όμορφος που‘ναι ο ουρανός
κι η θάλασσα μεγάλη,
ο πόνος έγινε καπνός
κι ήρθ’η χαρά μου πάλι.

Σε είδα κι αναστήθηκα,
καρδιά μου πως θ’ αντέξω;
σαν κυπαρίσσι στήθηκα
στην πόρτα σου απ’ έξω.