Τι πυρκαγιές και τι φωτιές
σαν το κερί με καίνε
μες στο βυθό βυθίζομαι
κι όταν σε συλλογίζομαι
τα δυο μου μάτια κλαίνε!

Τα θλιμμένα νυχτοπούλια
μαζί μου αναστενάζουνε
κι ο Αυγερινός κι η Πούλια
κακούργα σε δικάζουνε!

Τι αστραπές, τι κεραυνοί
μ’ έχουν βαθιά πληγώσει
χίλιες πληγές μου άνοιξες
τραυματισμένο μ’ άφησες
και ποιος θα με γλιτώσει.

Τα θλιμμένα νυχτοπούλια
μαζί μου αναστενάζουνε
κι ο Αυγερινός κι η Πούλια
κακούργα σε δικάζουνε!