Χάνομαι γλυκιά μου αγάπη
και αβάσταχτα πονώ,
από τότε που `χεις φύγει
μαύρη τη ζωή περνώ.

Χάνομαι, χάνομαι κι απ’ τον πόνο και σβήνω
χάνομαι, χάνομαι και φαρμάκια πίνω,
αχ, πες μου τι θα γίνω, αχ, χάνομαι και σβήνω.

Όταν σκέφτομαι εσένα
το μυαλό μου σταματά,
κι η καρδιά μου η θλιμμένη
απ’ τον πόνο δε χτυπά.

Χάνομαι, χάνομαι κι απ’ τον πόνο και σβήνω
χάνομαι, χάνομαι και φαρμάκια πίνω,
αχ, πες μου τι θα γίνω, αχ, χάνομαι και σβήνω.

Πριν το τέλος μου σημάνει
μια καμπάνα θλιβερή
ξαναγύρισε κοντά μου
να μου σώσεις τη ζωή.

Χάνομαι, χάνομαι κι απ’ τον πόνο και σβήνω
χάνομαι, χάνομαι και φαρμάκια πίνω,
αχ, πες μου τι θα γίνω, αχ, χάνομαι και σβήνω.